Manmanman, wat een dag! Vol goede moed begon ik aan mijn dag. Wakker worden om half 6, op dat moment was het hier -3, kun je nagaan hoe koud het was in de nacht. Gelukkig was ik goed voorbereid en heb ik als een blok geslapen. Ik had het niet koud in ieder geval. Om 7 uur zat ik in de auto onderweg naar de Highlands. Ik zou de mooiste route van de Highlands van 192 km gaan rijden. Deze zou adembenemend mooi moeten zijn!
On the Road naar Glencoe via de beroemde A82 Route
De mensen die de A82 als “amazing” “adembenemend” of gruwelijk mooi omschreven, overdreven absoluut niet. Echt bizar, ik had nooit eerder zoveel moois aan natuurgeweld gezien! Ik had zelfs niet eens mijn muziek aan, ik wilde geen seconde van al dit moois missen of verpesten door muziek hard aan te hebben. De route vanuit Edingburgh naar de parkeerplaats bij de 3 Sisters zou 192 km lang zijn. Normaal zou je zeggen, er lijkt geen einde aan te komen. Ik zei steeds, ik hoop dat er geen einde komt aan deze route, want die is fucking mooi! Ik stopte elke keer wel even om een foto te maken🤣. Dus zo reed ik er heel wat uurtjes over, ook omdat ik natuurlijk als een echte toerist lekker op mijn gemak mijn auto door de constante curves en haarspeldbochten heen liet glijden. Want ook daar genoot ik vollop van!
Three Sisters gebergte
Uiteindelijk belandde ik bij het Three Sisters-gebergte en zou ik vanuit daar verder gaan hiken naar de Hidden Valley. Nou, daar had ik na 3u hiken al spijt van, trust me! Wat een hell. Ik heb mezelf doorgepushd en klauterde, ja klauterde, al bijna 2uur. Maar uiteindelijk toen ik even een pauze nam besloot ik om de hike af te breken. Het was meer bergbeklimmen dan wandelen. En dat met het gewicht dat er op mijn rug hing, nee, dat was gewoon niet veilig meer. En zeker al niet met mijn slechte conditie en nul ervaring aan hiken in gebergte of bergen. Alles is stijl en langs afgronden waar je niet in wilt vallen. Iets wat zo gebeurt als je als onervaren hiker doorgaat. Ik was al een paar keer uit balans geraakt, dus deze dame koos eieren voor haar geld. Of een paar ronde stenen, dat kan ook, haha.
Hey een leermomentje, opgeven mag en is geen falen!
Eenmaal terug bij de auto was ik wel teleurgesteld en baalde ik echt als een stekker. Hé, daar zit een leermomentje in: schouders eronder en door naar de volgende plek. In plaats van boos te worden op mijzelf. Ik was naar Schotland gegaan om te leren, leren omgaan met emoties waar ik zo nu en dan zo snel inschiet, dat ik het niet eens door had dat ik er ingeschoten was. Ik stond hier wel even bij stil, pakte mijn rugzakje, gooide er wat negativiteit uit en schepte er wat Schotse Positiviteit terug in. En zei tegen de 3 zussies: Voor nu, bye bye See You next time, For Sure Better Prepared!
Good night sleep Tight and have Sweet dreams👋💋
